Jean-François Octave (°1955) studeert architectuur aan het Institut Saint-Luc in Brussel, vóór hij zijn studies voortzet aan La Cambre waar hij in 1979 afstudeert. Tijdens zijn opleiding werkt hij als grafisch ontwerper samen met magazines en tijdschriften, hoofdzakelijk in België, zoals voor het bekende Soldes. Fins de Séries. Aangezien hij belangstelling heeft voor alle kunstvormen, komt hij in aanraking met zowel de kunstenaarsgroep Puzzle in Charleroi, als met de electroband Der Plan(1). Hij werkt ook mee aan de oprichting van het platenlabel Factory Benelux (2) en ontwerpt hoezen van bepaalde vinylplaten van Disques du Crépuscule.
Begin jaren tachtig ontdekt de kunstenaar de schilderkunst en maakt hij heel wat reizen waarvan hij het verslag publiceert in de vorm van boekobjecten of fanzines in eenmalige uitgaven; dat aspect van zijn werk maakt van hem één van de bijzondere figuren van de Belgische punkscène. In 1986 wordt hij gevraagd om België te vertegenwoordigen op de Biënnale van Venetië waar hij zich onderscheidt door een monumentaal fresco van 300 schilderijen. Jean-François Octave werd ook verschillende keren gevraagd om werken voor de openbare ruimte te ontwerpen zoals in de metrostations Heizel in Brussel en La Madeleine in Charleroi. Hij ontwierp ook verschillende decorontwerpen voor tentoonstellingen en voorstellingen.
Het werk van Jean-François Octave verenigt, zonder hiërarchie, het geschreven woord, teken- en schilderkunst, om een combinatie van herinnering, werkelijkheid en fictie te voeden. Zijn persoonlijke geschiedenis en de grote wereldgeschiedenis worden naast elkaar gezet. Hij neemt poolshoogte zowel via de dagelijkse feiten als via de grote doorslaggevende gebeurtenissen. Zijn beelden, zowel speels als ernstig, lijken onmiddellijk toegankelijk, alvorens ze ondoorzichtiger en complexer worden en uiteindelijk gelaagde betekenissen openbaren. Ze zijn opgebouwd als onderling verwisselbare puzzelstukjes waardoor de kunstenaar beelden en teksten, foto’s en tekeningen kan combineren waaruit zijn formele en existentiële obsessies opduiken. Hoewel het principe van de filmmontage de technische veerkracht van zijn oeuvre is, lijkt zijn formele stijl op een late uitvoering van de Belgische Pop Art die uit de strip of de reclame de onmiddellijke vanzelfsprekendheid en spontane verleidingskracht ontleent.
Der Plan werd opgericht in 1979 in Düsseldorf door Moritz Reichelt, Kai Horn en Frank Fenstermacher. Deze groep is de grondlegger van de New Wave in Duitsland.
Opgericht in Brussel in 1980 door Tony Wilson, Michel Duval en Annik Honoré, Factory Benelux is een Belgische dochteronderneming van het onafhankelijke muzieklabel Factory Records waarbij de activiteiten sterk verbonden zijn met Plan K.
