Jacques Charlier

Het is in die periode dat
hij grote instal­laties maakt waarbij schilderkun­st en objecten samenkomen, rond
een algemeen thema, waarbij de nadruk ligt op de manip­u­laties die met beelden
mogelijk worden, ook in het domein van de kunst. Humor en poëzie zorgen ervoor
dat dit werk niet onnodig moralis­erend is. Door het woord ​“cérébral” te
gebruiken (een woord dat vaak door kun­st­crit­i­ci wordt gebruikt), roept hij de
schilder­sti­jl op die hiermee geas­so­cieerd wordt, hierbij zet hij een stel
hersenen in keramiek, op een sokkel.