ANY RESEMBLANCE TO PERSONS LIVING OR DEAD IS PURELY COINCIDENTAL

EDITH DEKYNDT

Tentoonstelling

Edith Dekyndt (Ieper, 1960) neemt als uit­gangspunt dagdagelijkse ervaringen en legt deze poëtische ogenblikken vast die ontstaan uit de samensmelt­ing van banale feiten. De essentie van haar werk bestaat erin om het emotionele klimaat opnieuw te creëren dat door deze banale gebeurtenis­sen wordt opgeroepen, met dezelfde vormelijke beperktheid, wat nochtans een nauwgezette voor­berei­d­ing vereist. De kunstenares drijft haar werk tot de uiterste limiet van kwets­baarheid, van het nagenoeg onwaarneem­bare. Ze slaagt erin om vanuit de meest betekenis­loze banaliteit, vanuit het quasi niets” een heel sterke emotie te laten voortkomen.

De ten­toon­stelling in BPS22 was opgevat als een geheel. De ruimte van 1000 m² was leeg, alleen hier en daar een tele­visi­escherm, betonnen sokkels, abstracte beelden of vormen op kleine schermen. De lichtschak­erin­gen teweegge­bracht door de glasramen creëerden een etherische, ongrijpbare sfeer die alleen nu en dan verstoord werd door gelu­ids­frag­menten. De installatie waarvoor video­brillen (glasstrons) werden gebruikt, was een productie van BPS22 en toonde het bewegende beeld van een groene cirkel op een zwarte achtergrond die veranderde op de intonaties van een tekst van de kunstenares over de verdwijning van personen en de sporen die ze achter­li­eten, of deze nu fysisch, chemisch, elek­tro­n­isch of emotioneel van aard waren.

Curator: Pierre-Olivier Rollin